şübhəsiz ki, bir gün

gece
uçsuz bucaksız gölgen gibi.
sen olur zaman
senden ibaret tarih
senden ibaret yarın ...
hani ıssız anların birinde
bir hasret şarkısına emanet bırakıp gitmiştin ya
şu öksüz odayı
binlerce nefes adımlar her metrekaresini
ama sensiz nefes alamaz.
duvara son bir kez dönüp baktın değil mi
cebindeki son parayı fotoğrafçıya veren bir elle asılmış kareye
kafanı dayadığın kapının çerçevesi
ve düşmüş omuzlarının şahidi
şu kolon
en son yaslandığın halde.
bekler
tozuna kıyamadan.
son çayını içtiğin bardak
kırılmıştır sana bir tek.
diğer her şey aynı
her şey sen
her yer sen …